Tajemnicze mumio- krew gór

Mumio – shilajit himalajskie, to substancja której właściwości lecznicze są znane już od ponad 5 tysięcy lat. Dzięki nim mumio znalazło zastosowanie w medycynie ajuwerdyjskiej czy u starożytnych Greków. Obecnie również znajduje zastosowanie w medycynie alternatywnej – jako środek na mocne kości, wzmocnienie odporności, problemy układu pokarmowego, na potencję i wiele innych. Część z tych właściwości potwierdzają badania naukowe.

Co to jest?

Mumio ma postać małych bryłek,kamyków bądź kryształków, przypominających żywicę. Za mało mówiącą nazwą mumio kryje się substancja w postaci wydzieliny naskalnej, której kolor jest zazwyczaj brunatny, czarny lub brązowo-szary. W wolnym tłumaczeniu mumio oznacza „oczyszczenie” lub „utrzymanie ciała”, ale niejednokrotnie można spotkać się z innymi terminami, jak np. skalny sok, krew gór, łza skalna. Mumio powstaje w procesie obumierania materii organicznej: szczątków roślin, alg czy porostów, dostających się w zakamarki skał górskich – głównie Himalajów. To właśnie mieszkańcy tych gór odkryli właściwości lecznicze mumio, dzięki którym znalazło ono zastosowanie w medycynie. Zauważyli oni, że małpy żyjące w górach często przeżuwają kawałki substancji, znajdowanej w szczelinach skał i doszli do wniosku, że stanowi ona źródło ich wytrzymałości i odporności na trudne, górskie warunki. Mumio na wzmocnienie i odporność polecał podobno sam Arystoteles. Z kolei perski uczony i lekarz – Awicenna – polecał mumio na złamania kości, zwichnięcia, stłuczenia, opuchlizny na ciele, migreny i zapalenia nerwów. W medycynie naturalnej mumio stosowało się także na bóle i zawroty głowy, migrenę, choroby kobiece, anginę, ból gardła, kaszel, katar, paradontozę, ropiejące rany, czyraki, egzemy, astmę i boreliozę i wiele innych. Mumio zainteresowało także współczesnych naukowców. Badania nad tą substancją prowadzi się od kilkudziesięciu lat, przede wszystkim w Rosji i Indiach.

Skład

W składzie mumio możemy odnaleźć wiele organicznych, jak i nieorganicznych odczynników, które charakteryzuje dobra rozpuszczalność w środowisku wodnym. Same proporcje zawartych składników są ściśle uzależnione od rodowodu mumio. W jego skład wchodzi szereg (25 – 40) substancji organicznych i mineralnych, składników powstałych w skutek naturalnego rozpadu dużych związków molekularnych (humusowych i kwasów fulowych, kwasu benzoesowych, kwasu hipurowego i kwasu szczawiowego, a także pozostałych aminokwasów, terpenoidów, steroidów, witamin A, B C i P (bioflawonoidy) i innych związków polifenolowych oraz makro- i mikroelementów (potas, sód, wapń, magnez, krzem, glin, miedź, żelazo, mangan, nikiel, wanad, bar, molibden, strontu , srebro, beryl, cyrkonu, tytanu, galu, i metali ciężkich – w ilościach śladowych). Przyjmuje się, że najbardziej wartościowy „skalny sok” pochodzi z terenów Ałtaju, Kazachstanu, Kirgistanu oraz Syberii. Jakie jeszcze bioaktywne substancje odnajdziemy w „skalnej łzie”? Jest ich niewyobrażalnie dużo: począwszy od bardzo rzadkich pierwiastków jak cez, chrom, rubid czy stront, przez liczne makro i mikroelementy jak cynk, fosfor, kobalt, potas, wapń albo żelazo, a skończywszy na aminokwasach, fosfolipidach, olejkach eterycznych czy nawet witaminach (A, B, C bądź PP). Wiele składników nie zostało jeszcze do końca poznanych i potrzeba dalszych badań, by na dobre potwierdzić ich obecność.

Właściwości

W praktyce okazuje się, mumio posiada wiele właściwości prozdrowotnych dla ludzkiego organizmu. Dziesiątki badań wykonanych na zwierzętach dowiodły kilku faktów. Mumio wykazuje w pewnym stopniu działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, a także uspokajające oraz hamujące postępujące procesy starzenia się organizmu. Rosyjscy uczeni wykazali też, że „skalny sok” pozwala na znaczną poprawę wzrostu nowych komórek ze szczególnym wskazaniem na wzmożenie procesu odbudowy uszkodzonego kośćca. Suplementy diety wykorzystujące mumio stanowią dobry sposób na: regulację ciśnienia krwi, pracy serca oraz całej przemiany materii, wzmożenie mechanizmów detoksykacyjnych i poprawę funkcjonalności wątroby, znaczne polepszenie odżywiania komórkowego poprzez zwiększenie liczby erytrocytów i hemoglobiny oraz eliminację procesów gnilnych wewnątrz naszego ustroju. Przypuszcza się, że „górska krew” pozwala też na wzmożenie aktywności mikro- i makrofagów, regeneracji membran komórkowych, a także wzrost skuteczności w walce z bakteriami i wynikającymi z nich chorób. Do tych ostatnich zalicza się między innymi czerwonkę czy gruźlicę, a wszystko za sprawą obecności grzybów z właściwościami podobnymi do penicyliny. Przyjmuje się, że mumio posiada wpływ na kondycję i jakość seksualną u mężczyzn. Suplementacja „krwią gór” może w pewnym stopniu poprawić płodność, zwiększyć stężenie hormonu folikulotropowego pobudzającego spermatogenezę, a także wzmocnić aktywność dysmutazy ponadtlenkowej, która stanowi jedną z naturalnych barier ochronnych przed szkodliwym działaniem wolnych rodników.

Mumio na mocne kości i stawy

Rosyjscy naukowcy już w latach lat 70. ubiegłego wieku odkryli, że mumio ma pozytywny wpływ na kości. W Birmie mumio nosi nazwę krew góry. W Mongolii i Tybecie to sok skały, a na Syberii – kamienny olej. Z kolei w Egipcie mumio to ilyryjska żywica. Inne jego nazwy to wosk gór, olej gór i krew skał, górski miód. Wynika z nich, że mumio poprawia stan kości, przyspiesza gojenie się złamań, a także wspomaga leczenie osteoporozy. Wszystko za sprawą kwasów próchniczych (humusowych), wśród których dominuje kwas fulwowy, który ma zdolność stymulowania komórek do syntezowania związków wapnia w układzie kostnym. Poza tym mumio dostarcza wapnia i fosforu – podstawowych materiałów budulcowych kości. Poza tym zawarte w mumio kwasy humusowe regenerują uszkodzone tkanki przez zwiększenie ich ukrwienia oraz wzrost metabolizmu komórkowego. W związku z tym mumio można stosować w postaci maści lub kompresów (0,6 g Mumio na 2 łyżki stołowe przegotowanej wody) na rany, stłuczenia, zwichnięcia, naciągnięcia. Jednocześnie wielokrotnie stwierdzono jego zadziwiająco skuteczne oddziaływanie w przypadkach poważnych złamań kości nawet z zapaleniem szpiku i zakażeniem. Zdolność mumio do przyspieszania procesu regeneracji różnych tkanek, działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne przy niskiej toksyczności, spowodowało, że mumio zostało wprowadzone do praktyki medycznej w byłym Związku Radzieckim jako silny biostymulator, charakteryzujący się pożytecznym oddziaływaniem na organizm człowieka (procesy przemiany materii, fagocytozę oraz układ nerwowo-humoralny).
Mumio na Alzheimera
Naukowcy z Santiago (Chile) na łamach pisma “International Journal of Alzheimer’s Disease”5 przekonują, że kwas fulwowy zawarty w mumio może zahamować proces agregacji białek tau, będących jedną z przyczyn choroby Alzheimera. Zdaniem naukowców kwas fulwowy może odegrać ogromną rolę w rozwoju potencjalnych metod leczenia choroby Alzheimera przy użyciu naturalnych produktów.

Mumio- maść kremowa

maść kosmetyczna
działa regenerująco
łagodzi i koi
nawilża i pielęgnuje

Sprawdź

Produkt dostępny w sklepie internetowym

Mumio na wrzody i inne problemy układu pokarmowego

Mumio wspomaga trawienie i usprawnia pracę jelit, dlatego może pomóc na problemy układu pokarmowego, np. zaburzenia trawienia, niestrawność. Mumio jest także potencjalnym środkiem wzmacniającym płodność. Z badań naukowców z Południowej Korei na szczurach wynika, że mumio stymuluje proces spermatogenezy, czyli powstawania plemników. Po podaniu mumio szczury zaczęły je produkować w znacznie większej ilości. Mumio shilajit himalajskie może być stosowane także w chorobie wrzodowej. Wykazano, że zawarty w mumio kwas fulwowy zmniejsza wydzielanie pepsyny – czynnika drażniącego żołądek i przyczyniającego się do powstawania wrzodów.

Działanie kosmetyczne

Znane z efektu kosmetycznego, Mumio poprawia koloryt skóry, wygładza zmarszczki i rozstępy, chroni skórę przed szkodliwymi czynnikami środowiska, przywraca niedobory mikro- i makroelementów w tkankach nabłonkowych, stymuluje procesy regeneracji skóry oraz częściowo zmniejszania i likwiduje blizny. Rosjanie stosują Mumio w rehabilitacji pooperacyjnej; nie ma żadnych skutków ubocznych, z wyjątkiem przypadków indywidualnych nietolerancji na składniki BAD, lub gdy jest spożywane w nadmiernych ilościach. Należy wspomnieć, że stałe wprowadzanie Mumijo do organizmu w znacznych ilościach może również mieć działanie niepożądane, a zatem Mumio może być spożywane w ograniczonych ilościach oraz z uwzględnieniem zalecanych porcji do spożycia w ciągu dnia.

Jak rozpoznać prawdziwe mumio?

Można spotkać się z podróbkami, ale dość łatwo sprawdzić, czy zakupiony produkt to rzeczywiście mumio. Preparat ten w formie ciała stałego powinien topić się w dłoni, ponadto specyfik powinien dobrze rozpuszczać się w ciepłej wodzie. Naturalne mumio ma charakterystyczny zapach (niezbyt zachęcający do spożycia) i gorzkawy posmak, fałszywe może pachnieć kawą, która jest czasem dodawana do mumio w proszku. Wraz z wysoką temperaturą, (stosowaną w produkcji tabletek), mumio może tracić część swych właściwości.